Jedan od bendova miljenika regionalne scene, Svemirko, posle dve godine ponovo stiže 12. septembra u Niš kada će održati koncert u klubu Istina Mašina, donoseći svoj prepoznatljivi emo-macho pop zvuk.
Svemirko se smatra “jednim od najvećih fenomena savremene ex-Yu scene“. Poznati su po energičnim nastupima kojima opravdavaju status regionalne koncertne senzacije, kao i po pesmama koje su postale himne jedne generacije.
Svemirko/ Photo: Marija Cerović Arsenijević
Posle “-ija” trilogije – “Vanilija” (2017), “Tunguzija” (2018) i “Skalamerija” (2020), bend novim singlom “Ja te vodim do dna“ najavljuje i novi studijski album čiji se objavljivanje očekuje na jesen.
Nišku publiku ponovo će oduševiti prepoznatljivim hitovima iz svoje diskografije: “Slučajna cesta“, “Zauvijek zen“, “Žena od vanilije“, “Miris grada“, “Dizajnerica Laura“… i novim pesmama s predstojećeg albuma koje će premijerno izvesti uživo.
Ulaznice za koncert dostupne su po ceni od 1500 dinara u klubu Istina Mašina, Bulevar 12. februara 76, Niš, kao i online na Bilet.rs.
Grupa Trip At 7, poznatija po svom kraćem nazivu 357, predstavlja specifičnu pojavu na srpskoj rok sceni.
Iako možda nisu mejnstrim bend, njihov zvuk i pristup muzici pružaju jedinstveno iskustvo koje zaslužuje pažnju šire javnosti.
Povodom 30. rođendana, održaće veliki slavljenički koncert 27. septembra od 21:00 časa, u sali Amerikana Doma omladine Beograda.
357, Priča 2025/ Photo: AleX
Osnovani su 1995. godine u Zemunu pod nazivom Haj Faj Džungla, a prvi nastup pod imenom 357 su imali 1996. u klubu Magnum.
Frontmen, vokal, kompozitor i tekstopisac Nikola Hadži Nikolić je i osnivač i jedini stalni član, a kroz bend je od početaka do danas prošlo više od 100 muzičara.
357, Priča 2025/ Photo: AleX
Okosnicu postave u poslednjoj deceniji čine Dragan Arsić i Goran Šobotović na gitarama. Na bubnjevima je gost-domaćin Luka Jelisavčić, a svirali su i Radovan Rosić i Vlada Nikolić.
Bas svira mladi Igor Sibirski, a bio je i u rukama Vlade Stanojevića, Gorana Radovanovića, Dražena Pavkova i Marka Glavana.
Nabrajati duvačku sekciju bilo bi kao navesti spisak neke čete, koju je dvadeset godina držao zastavnik Potkonjak, a onda preuzela Danijela Veselinović.
357, Priča 2025/ Photo: AleX
357, Priča 2025/ Photo: AleX
357, Priča 2025/ Photo: AleX
Bend 357 publici nudi nešto više od uobičajenog rok zvuka. Sastav se kreće u domenu alternativnog roka, često inkorporirajući elemente psihodelije, fanka i soula. Njihova muzika je fuzija različitih žanrova, što ih čini teškim za klasifikaciju.
Ono što ih izdvaja jeste sposobnost da stvore složene aranžmane koji istovremeno zvuče i koherentno i eksperimentalno. Ritam sekcija je često veoma istaknuta, sa gruvom koji poziva na pokret, dok gitarske deonice variraju od oštrih i distorziranih rifova do eteričnih i melodičnih pasaža.
Vokali su obično ekspresivni, sa širinom koja se kreće od mirnih, introspektivnih deonica do energičnih izliva.
357, Priča 2025/ Photo: AleX
Na desetak albuma koje potpisuju, 357 su se predstavili kao originalan bend koji u uobičajene rokerske obrasce uspešno ubacuje duhovne teme, u kojima se promišljaju aktuelni problemi današnjice.
U međuvremenu 357 su postali institucija za sebe. Neka vrsta rok škole, koja 2025. slavi prvih 30 godina rada.
Koncert u Domu omladine Beograda biće prilika da, uz dobro poznate pesme i jedinstvenu energiju po kojoj su njihovi nastupi uživo poznati, grupa 357 zajedno sa svojom publikom proslavi ovaj važan jubilej.
357, Priča 2025/ Photo: AleX
Ograničena količina ulaznica po promotivnoj ceni od 1500 dinara može se nabaviti na Blagajni DOB, putem eFinity prodajne mreže i onlajn. Redovna pretprodajna cena ulaznica iznosiće 1800 dinara.
Pred nama je drugi singl splitske elektro-punk formacije Fratri kamikaze, kojim ovi mrzovoljni muzičari predstavljaju debitantski EP “Fra Šimunov digitalni kosir“ (objavljen 5. avgusta za Katakombe Records).
Iz naslova (“Priveli su ga u ranu subotu”) jasno je o čemu se radu u pesmi, a Fratri se, za razliku od istraživačkih novinara, nisu pozabavili razlozima privođenja dojučerašnjih uglednika, moćnika i narodnih poslanika nego o duševnom stanju istih koji su svoj lagodni i raskošni život medijskih zvezda preko noći primorani da promene.
Presumpcijom nevinosti dok se ne utvrdi suprotno, Fratri kamikaze se, po sopstvenoj savesti i odabranom zvanju, bave problemom pritvaranja kroz prizmu običnog čoveka lišenog slobode bez zauzimanja strana jer se pravi razlog hapšenja lako sazna iz medija.
I ovaj je singl, kao i “Epitaf”, snimljen u Klozet Sound Lab kućnom studiju, uz naknadno nasnimavanje, miks i mastering pod produkcijskom palicom Marina Cecića u kliškom CEC Production studiju.
Pesmu možete da poslušate na svim relevantnim muzičkim platformama.
Kristina Jovanović KIKA, nagrađivana filmska, televizijska i pozorišna glumica, kantautorka i frontwoman prepoznatljivog pop/alt sastava, nastupiće u okviru ovogodišnjeg Dub Festa u petak, 16. avgusta u letnjoj bašti Dub Gastro Puba na Vidikovcu.
KIKAje svoj muzički put započela kao vokal benda E-Play, a ubrzo posle toga formirala je autorski sastav i objavila prvi album pod nazivom “Posledica puberteta”.
Tokom pandemije objavila je introspektivniji album “Na ivici mogućnosti”, koji otvara novo poglavlje u njenom izrazu.
Prelomni trenutak predstavlja singl “More”, koji je poneo titulu “Hit nedelje” na Radio Beogradu 202, a zatim su usledili i “Ti si tu” i “Utorak”, kao i obrada pesme “Iza nas” urađena povodom jubileja Radija 202 i 40 godina karijere Bajage i Instruktora.
Najnoviji EP “Magistrala” potvrđuje njen prepoznatljiv autorski pečat – emotivan, snažan i uvek istinit.
KIKA je poznata po koncertima koji nadilaze formu klasičnog nastupa – kako sama kaže: “Kika nije samo muzika – Kika je experience“.
Publika ih opisuje kao večeri ljubavi, slobode i direktnog kontakta sa izvođačem. Tako je bilo i tokom serije uspešnih koncerata u beogradskom klubu Sprat, ali i na binama širom Srbije: od Doma omladine, Arsenal Festa i Kvake 22, do KST-a, Dorćol Yarda, Zappa Baze, Jugošpeda, RTS kluba…
Kika/Photo by Studio 46
Na Dub Fest stiže sa uigranim bendom, novim zvukom i snažnom željom da leto 2025. oboji dobrom energijom, a ovoj svirci se baš raduje. – Spremni smo i spremili smo malo drugačiju set listu, nešto smo dodali, sviraćemo i novu pesmu na kojoj radimo- zanima nas kako ljudi reaguju na nju (ja sam odlepila za njom) – kazala je KIKA i dodala: – Ovog puta ne insistiramo na dress kodu, ali predlog je nešto udobno i morsko – već smo doživeli da more može da se stvori i u gradu, čak i u decembru – zašto to ne bi bio slučaj i na Vidikovcu u avgustu? Sigurna sam da će i ovo biti sjajno veče u kojem ćemo deliti energiju, emocije i izđuskati ono što treba da se izđuska. Vidimo se i jedva vas čekam!
Teri Rid, uticajni engleski rok pevač, gitarista i kantautor, poznat po tome što je odbio pozive da bude frontmen Led Zeppelina i Deep Purple, preminuo je.
Kako piše The Guardian, Ridovi predstavnici su potvrdili njegovu smrt. Uzrok smrti još uvek nije objavljen. Imao je 75 godina.
Terens Džejms Rid odrastao je u engleskom selu Blantišam. Godine 1965, kao tinejdžer, napustio je školu i pridružio se instrumentalnom bendu Peter Jay and the Jaywalkers kao gitarista. Već naredne godine, Jaywalkers su bili predgrupa Rolling Stonesima na turneji, ali su se ubrzo nakon toga raspali. Rid je tada započeo solo karijeru, a njegov debitantski album “Bang Bang, You’re Terry Reid” objavljen je 1968. godine.
Na američkoj turneji bio je predgrupa bendu Cream, a grupa The Hollies je obradila njegovu pesmu “A Man With No Expression”, koju je napisao sa samo 14 godina. Ista pesma, pod različitim nazivima, snimljena je i od strane izvođača poput Crosby, Stills, Nash & Young, REO Speedwagon i Džona Melankampa.
Teri Rid, album cover
Teri Rid nikada nije imao veliki hit kao solo izvođač, ali su mu fanovi bile muzičke legende poput Rolling Stones i Arete Frenklin. Među njima je bio i Džimi Pejdž, koji mu je ponudio da mu se pridruži u novom bendu koji je tada osnivao. Rid je u tom periodu već bio zakazan da otvori američku turneju sa Stonesima, pa je odbio Pejdža i preporučio – Roberta Planta. Taj bend je, naravno, postao Led Zeppelin.
Rid, poznat po nadimku “Superlungs” zbog svog snažnog i emotivnog glasa, takođe je odbio i poziv Ričija Blekmura da zameni Roda Evansa u grupi Deep Purple.
Tokom 1970-ih, Rid je nastavio da nastupa i ide na turneje. Kada je brazilski muzičar Žilberto Žil bio prognan iz svoje zemlje, boravio je kod Rida u Londonu. U jednom periodu, Rid se povukao iz solo karijere, ali je nastavio da radi kao studijski muzičar na albumima izvođača poput Boni Rejt, Džeksona Brauna i Dona Henlija. Iz penzije se vratio 1991. godine albumom “The Driver”, koji je producirao Trevor Horn, a njegova obrada pesme “Gimme Some Lovin’” grupe Spencer Davis Group pojavila se u filmu “Days of Thunder”.
Kasnije su njegove pesme obrađivali izvođači poput Merijen Fejtful, The Raconteurs i Krisa Kornela. Rob Zombi je koristio tri Ridove pesme u svom filmu iz 2005. “The Devil’s Rejects”. Rid je gostovao i na pesmi “Listen” producenta DJ Shadow-a iz 2012. godine, a Dr. Dre, veliki fan njegovog albuma “Seed of Memory”, pozvao ga je da učestvuje u nekoliko neobjavljenih muzičkih sesija.
Nedavno je morao da otkaže deo planirane turneje zbog lečenja raka, a njegova supruga je pokrenula kampanju preko platforme GoFundMe kako bi prikupila sredstva za terapiju.
Šonu Kombsu, poznatijem kako Diddy sudi se za krivična dela povezana s prostitucijom, a ponovo je odbijen njegov zahtev u pokušaju da izađe na slobodu do izricanja presude.
Sudija je ocenio je da Kombs nije pružio dovoljno dokaza da ne postoji rizik od bekstva, a pri odluci se pozvao i na njegova priznanja o prethodnom nasilnom ponašanju tokom suđenja.
Tokom dvomesečnog suđenja porota je čula optužbe da je primoravao bivše devojke, uključujući pevačicu i manekenku Kesi Ventura na višednevne seksualne maratone uz drogu sa muškim seksualnim radnicima, dok je on posmatrao i snimao.
U julu je proglašen krivim po dve tačke optužnice za transport radi prostitucije, ali je oslobođen ozbiljnijih optužbi za zaveru radi reketiranja i trgovinu ljudima radi seksa – koje su mogle da mu donesu i doživotnu kaznu zatvora.
Sudija je naveo da povećanje iznosa jemstva ili dodatni uslovi ne bi promenili procenu rizika od bjekstva. Ovo je već četvrti put da donosi istu odluku.
A Kombs je nudio i 50 miliona dolara.
Presuda će biti izrečena 3. oktobra, a preti mu do 20 godina zatvora. Međutim, očekuje se kazna od dve do pet godina, uz uračunavanje vremena provedenog u pritvoru.
Predsednik SAD Donald Tramp izjavio je u petak da je malo verovatno da će pomilovati Kombsa, dodajući da je reper bio vrlo neprijateljski nastrojen tokom njegove kampanje.
Beogradska premijera filma “Izgubljeni Drim Tim” nagrađivanog reditelja Jura Pavlovića o poslednjoj jugoslovenskoj košarkaškoj reprezentaciji, održaće se 16. septembra u mts Dvorani, s početkom od 20h.
Povodom najave svečane projekcije upravo je objavljen i prvi trejler za film čija je svetska premijera održana tokom večeri zatvaranja filmskog festivala u Puli.
Tokom 1991. godine dok se jedna zemlja rasparčava i građanski rat se razbuktava, na tekućem Eurobasketu u Rimu, poslednja košarkaška reprezentacija te iste države, Jugoslavije, zajednički i srčano se takmiči u borbi za zlatnu medalju.
Izgubljeni Drim Tim
“Izgubljeni Drim Tim” je dokumentarna priča o tome kako timski duh i ljubav prema sportu mogu prevazići sve granice baveći se jedinstvenim trenutkom u istoriji sporta kada jedan uigrani tim daje sve od sebe da pobedi na evropskom takmičenju, pod zastavom zemlje koja prestaje da postoji.
Glavni akteri predstojećeg Pavlovićevog ostavrenja upravo su tadašnji članovi tima i istaknute košarkaške legende. Tokom 80 minuta filma Dušan Ivković, Vlade Divac, Aleksandar Đorđević, Toni Kukoč, Jurij Zdovc, Dino Rađa, Predrag Danilović, Zoran Savić, Žarko Paspalj i drugi članovi te generacije prisećaju se svega onoga kroz šta su prošli tokom nedelje šampionata u Rimu 1991. godine, po prvi put dočaravajući događaje iz svog ugla.
Reditelj Jure Pavlović dobitnik je nagrade Evropske filmske akademije za najbolji kratki film za svoje ostvarenje “Piknik”, a njegov dugometražni film “Mater” nagrađen je Zlatnom arenom za najbolju glavnu glumicu.
“Izgubljeni Drim Tim” je međunarodna koprodukcija Srbije, Hrvatske, Italije i Slovenije. Srpski producent filma je Set Sail Films (78 dana, Kada je zazvonio telefon), a distributer za Srbiju je kuća MCF MegaCom Film.
Ulaznice za premijeru mogu se rezervisati i putem sajta mts Dvorane. Posle zakazane premijere film će se naći u redovnoj bioskopskoj distribuciji kod nas.
Sidni Svini doživela je neprijatnu situaciju na premijeri svog najnovijeg filma zbog učešća u reklamnoj kampanji brenda American Eagle.
Glumica je nedavno izazvala kontroverze pojavivši se u reklami za farmerke American Eagle, koja se zasniva na igri reči u sloganu “Sidni Svini ima odlične farmerke” (great jeans – što zvuči kao great genes, tj. “odlični geni”), a u jednom od spotova glumica govori o uticaju gena na ljudsko telo.
Reklama je naišla na određene kritike, a mnogi na društvenim mrežama brzo su osudili igru reči između “jeans” (farmerke) i “genes” (geni), uz komentare da povezivanje glumice – koja ima plave oči i plavu kosu – sa tim sloganom ostavlja utisak rasističkih konotacija i podseća na prikrivenu eugeniku.
Glumica iz serije “Euforija” kritikovana je na internetu zbog svog učešća, a pevačice Doža Ket i Lizo su ismejale reklame. Ipak, neočekivanu podršku dobila je od predsednika SAD Donalda Trampa, koji je izjavio da mu se reklama “veoma dopala” nakon što je saznao da je Svini registrovana kao republikanski birač.
Američki brend American Eagle oglasio se 2. avgusta povodom kampanje, naglasivši: “Sidni Svini ima odlične farmerke jeste i oduvek je bilo u vezi sa farmerkama. Njene farmerke. Njena priča”.
Glumica se još uvek nije oglasila povodom cele situacije.
Poznati autor podvrgnut je unapred zakazanom zahvatu kod dr Andreje Natalea, renomiranog kardiologa koji ga leči više od 30 godina. Prema navodima dobro upućenog izvora, trenutno se odmara i oporavlja. The Hollywood Reporter je kontaktirao predstavnike reditelja za dodatne informacije.
Usred brojnih izveštaja o njegovom zdravlju, Kopola se oglasio na Instagramu u utorak uveče kako bi potvrdio da je zahvat urađen i da je sve u redu:
“Da Dada (kako me zovu moja deca) je dobro, iskoristio sam priliku dok sam u Rimu da uradim ažuriranje procedure za afib koju sam imao pre 30 godina – i to sa njenim pronalazačem, sjajnim italijanskim doktorom – dr Andreom Nataleom!” napisao je Kopola svojim pratiocima kojih ima skoro 500.000 i dodao:.“Dobro sam!”.
Prema podacima Američke asocijacije za srce, “afib” (atrijalna fibrilacija) je procedura koja pomaže da se srčani ritam ponovo uspostavi pomoću male električne stimulacije ili lekova. Zavisi od slučaja, može se sprovoditi hirurški ili bez hirurgije.
Kopola je upravo završio turneju po šest američkih gradova povodom svog novog filma “Megalopolis”, koju je realizovao u partnerstvu sa Live Nationom. Završno veče turneje uključivalo je projekciju filma koji je sam finansirao, kao i razgovor s publikom, a održano je u Palati lepih umetnosti u San Francisku.
– Imam 85 godina – rekao je tada publici (iako sada ima 86), prema pisanju SF Gatea. – Pre godinu dana sam izgubio svoju suprugu [Elenor Kopolu]. Ali moj stav prema smrti je takav da sam uvek živeo tako da, kada taj trenutak dođe, ne kažem: ‘Eh, voleo bih da sam uradio ovo ili ono’. Umesto toga, mogu sebi da kažem: ‘Ovo sam uradio’.
Nije poznato tačno kada se tokom vikenda vratio u Italiju, gde je već boravio ranije tokom leta. Tamošnjim medijima izjavio je da je bio u obilasku lokacija za novi projekat.
– Ovde sam u Kalabriji da vidim lokacije za novi projekat koji mi je veoma važan – rekao je. – Novi film koji će biti posvećen lepim stvarima Kalabrije.
O projektu se za sada zna vrlo malo, ali je Kopola nagovestio da se neće baviti mafijaškom tematikom kao u kultnoj trilogiji Kum.
– Kalabrija je poznata po mafiji, ali mene to ne zanima. Moj film će se baviti samo lepim stvarima ovog kraja.
There was no farewell speech. No message from the organizers. Just fireworks—and with them, “See You on the Other Side”. One more goodbye to Ozzy. An official farewell to Râșnov.
“But I know I’ll see you once more, When I see you, I’ll see you on the other side”.
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
Not just one more time.
– Thank you, Râșnov. We grew together, guarded by your fortress, shaded by your forests. Our secret spot in the heart of Transylvania. We’ll miss you, forever – the screen message said it all. Let the secret place become secret again. A festival like Rockstadt is not easily forgotten. At the end of the fireworks, there was a spontaneous toast – to the new location.
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
It’s been said more than once that Rockstadt, true to its name, is extreme in every way. But it’s not just extreme. In many aspects, it’s truly one of a kind, even without the ambient factor.
Probably (though no thorough research has been done) the only festival where you can order sarmale. Or varză călită. Possibly even pasta, served on a real plate. If not the only one, then surely one of the rare few.
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
One of the rare festivals where you can bring your kids without worry. The only downside is they might come home with an unnecessary toy (gifted by, say, a skeleton, a Viking, or just a regular biker). Let the child learn to growl before they even speak. If they happen to wander near a mosh pit while still in diapers, nothing will stop them after that. Plus, they’ll develop solid musical taste. And most importantly, they’ll never judge people by their appearance.
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
Alestorm brought beach gear. But their props were barely noticeable compared to what Party Cannon did. In essence, they stayed true to their name. Swim rings, inflatable boats, rubber duckies, beach balls, water guns and then, all of that inside a circle pit. After that, push-ups instead of moshing. In the scorching sun, at 5 PM. Perfectly normal.
Dirty Shirt is one of the most original and successful rock bands in Eastern Europe. Even more fittingly, they’re homegrown, they come from Transylvania. The crowd loves them, and there’s a lot of them on stage (naturally, with all those traditional acoustic instruments mixed with a standard metal setup). And what that sounds like—you can only fully experience live.
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
While the main stages were hosting full-blown party sets, the smaller stage featured Dying Fetus. Sounds brutal? It was. For those not into colorful “floaties” and cultural fusions, there was always a place to be.
Static X and Dope are on a joint tour. This time, a little split by schedule, but both present. Evenly balanced, one before dark, the other after. Makes sense, Wayne’s mask doesn’t glow in daylight.
“Draconian” is an adjective meaning “excessively harsh” or “severely strict,” derived from Draco, the Athenian lawmaker under whom even the smallest offenses were met with extreme punishment. But Draconian is also a gothic metal band from Sweden. Angelic vocals paired with growls.
Rokstadt Extreme Fest – Draconion/Photo: Jelena Ilić
The smaller stage has its perks, the chance to meet the band. A “secret” gap in the fence leads to the backstage area, all it takes is a little patience and a friendly security guard. And there it is – a signature, a photo, a chat. Sometimes fans show up more elaborately dressed than the performers themselves, and it’s not immediately clear who’s meeting whom. Either way, the band is always up for a talk. Metalheads are polite—we’ve already established that.
Rokstadt Extreme Fest – Draconion/Photo: Jelena Ilić
Rokstadt Extreme Fest – Draconion/Photo: Jelena Ilić
Rokstadt Extreme Fest – Draconion/Photo: Jelena Ilić
Rokstadt Extreme Fest – Draconion/Photo: Jelena Ilić
And Draconian, for example, are not harsh at all.
One more “last time” happened at this year’s festival: the final Sepultura show in Romania, ever. Their farewell tour, which also marks their 40th anniversary, brought them to Rockstadt for one last encounter with the Romanian crowd. For the final time, “Refuse/Resist” echoed from the stage. Symbolically, they ended with “Roots, Bloody Roots.” A fitting farewell to both Sepultura and Râșnov.
Rokstadt Extreme Fest – Sepultura/Photo: Jelena Ilić
Beyond the photos, Rockstadt offers another rare catch: soundchecks. So, during the mic test for Terrorizer, the frontman literally screamed:
– Romania, I love you!
Rokstadt Extreme Fest – Sepultura/Photo: Jelena Ilić
Rokstadt Extreme Fest – Sepultura/Photo: Jelena Ilić
That scream wasn’t even half of what came later. But hey, the sound guy somehow made it.
When scepters started gathering in front of the main stage (special shoutout to those who proudly carried them all day), it was clear that Wardruna was next.
Corpse paint signals the genre. Chains too. The costumes speak of creativity, but they don’t give away the band immediately. Wardruna draws a different kind of crowd. It’s obvious who’s here just for them.
Rokstadt Extreme Fest – Wardruna/Photo: Jelena Ilić
There’s no pushing here. No mosh pits. Wardruna is a whole different concept. Peaceful, yet intense. At moments hypnotic.
It was emotional. Togetherness was celebrated, as it should be during a grand finale.
And finally, at 2 AM, it was Monday already. Is there a better way to start the week than with some Swedish black metal? Probably not. Though explaining it at work might be tricky.
Rokstadt Extreme Fest/Photo: Jelena Ilić
Slowly, perhaps slower than ever before, people walked down the forest path to Râșnov. That well-known route was walked for the last time. Just one more glance over the shoulder, towards a new beginning.
