Dvorana Doma sindikata, na čijim temeljima danas živi Kombank dvorana svečano je otvorena 13. juna 1957. godine uz zvuke orkestra Beogradske filharmonije koji je izveo Četvrtu simfoniju Čajkovskog.
Time je označen početak rada institucije koja će postati stecište kulturnog i društvenog života prestonice 60-ih godina prošlog veka, pa sve do danas.
Kako istorijski podaci svedoče, bogat sadržaj i kulturno-umetnički program odmah je privoleo Beograđane da posećuju tada jedinstveni prostor Dvorane Doma sindikata i da po veoma pristupačnim cenama prate koncerte klasične muzike, soliste, ali i sadržaje za decu.
Ne bez razloga, kako istorija i slike prošlosti svedoče, u to vreme smatrana i nazivana “Beogradskom Olimpijom”, scenu (skraćeno nazivanog Dom sindikata), krasili su svetski muzički velikani poput Luisa Armstronga, Ele Ficdžerald, Majls Dejvisa, Šarla Aznavura, Djuka Elingtona, B. B. Kinga, a nastupe su imale i Berlinska i Njujorška filharmonija, kao i pijanista svetskog glasa Artur Rubinštajn.
Svakako, istorija ne zaboravlja i velikane domaće scene, a kao jedan od najznačajnihih koncerata 1963. godine – upamćen je i arhivskim okom zabeležen koncert Đorđa Marjanovica, kada je prema navodima dokumentarnog filma “Svedok jednog vremena reditelja Igora M. Toholja – publika Marjanovića posle koncerta na rukama nosila do Slavije.
Muzika nije poznavala granice u beogradskoj Dvorani doma sindikata, pa je pravo muzičko osveženje bio i prestižan festival zabavne muzike “Beogradsko proleće” koji je bio pandan tadašnjem Opatijskom festivalu, kao i Italijanskom festivalu u San Remu.
Prvo “Beogradsko proleće” održano je 17. i 18. aprila 1961. godine upravo u Domu sindikata.
Interesantno je da je jedini žiri na prvom festivalu bila publika, a nastupili su tada najpopularniji pevači zabavne muzike u Jugoslaviji: Đorđe Marjanović, Predrag Gojković Cune, Tereza Kesovija, Lola Novaković, Nada Knežević, Dušan Jakšić, Radoslav Graić i Marko Novosel.
Pobednik prvog Beogradskog proleća bila je pesma “Anđelina”, čije su verzije pevali Đorđe Marjanović i Radoslav Graić, autor pesme.
Drugo mesto osvojio je Đorđe Marjanović sa pesmom “Nek’ prođe zima”, dok je treće mesto pripalo Marku Novoselu, koji je izvodio pesmu “Valovi”.
Na inicijativu Umetničkog ansambla “Stanislav Binički” i Vojkana Borisavljevića, 2009. godine održan je koncert evergrin muzike, nazvan “Proleće u Beogradu”, a potom i 2010. i 2011. godine.
Na ovim, revijalnim koncertima, održanim u Domu sindikata nastupili su Đorđe Marjanović, Lola Novaković, Miki Jevremović, Leo Martin, Bisera Veletanlić, Dušan Jakšić, Neda Ukraden, Maja Odžaklijevska, Radmila Karaklajić, Zafir Hadžimanov, Ljiljana Petrović, Boris Bizetić, Beti Đorđević, Lado Leskovar, Lutajuća srca i mnogi drugi, a 2011. godine gost iznenađenja bila je Tereza Kesovija.
Krunom muzičke zaistavštine smatraju se i retke i vredne orgulje koje su i danas smeštene iza bine u velikoj sali, a težina im (prema procenama) prelazi nekoliko tona.
Danas ih jemoguće videti kao deo scenografije koncerata, a tih davnih godina bile su najveće orgulje u ondašnjoj Jugoslaviji.
Izradila ih je kompanija “Walcker” iz nemačkog grada Ludvigsburga, koja je i na svetskom nivou bila najpoznatija po proizvodnji ovog instrumenta. Od samog početka orgulje su predstavljale originalno umetničko-zanatsko delo.
U funkciji su bile do 1998. godine, kada je bilo i nekoliko pokušaja njihove restauracije.
