Pevačica Žilijet Greko, kulturna ikona i muza francuskih egzistencijalista posle Drugog svetskog rata, preminula je u 94. godini u svojoj kući u Ramatijelu, u južnoj Francuskoj, u blizini Sen Tropea, javljaju francuski mediji.
Kako navodi AP, sa izražajnim očima nasleđenim od svojih grčkih predaka, dubokim, hrapavim glasom, zahvaljujući dugogodišnjem pušenju, obučena u crno, učinila je tokom svoje karijere duge sedam decenija besmrtnim neke od najpoznatijih francuskih pesama, kao što su klasici “Pod pariskim nebom” i “Mrzim nedelje”, prenosi Tanjug.
Žilijet Greko rođena je 7. februara 1927. u Monpeljeu, a posle usamljenog detinjstva, sa odsutnim ocem i bez ljubavi majke, kako je sama rekla u jednom dokumentarnom filmu, predala se boemskom načinu života intelektualaca u posleratnoj Francuskoj.
Počela je kao glumica u Parizu 1946. godine, gde je na umetničkoj Levoj obali upoznala, između ostalih, i filozofa Žan-Pol Sartra, koji je za nju izrekao čuvenu rečenicu da je “u svom glasu imala milione pesama”.
Upoznala je mnoge pisce i umetnike tog doba, kao što su Alber Kami, Žak Prever, Žan Kokto i Boris Vijan, kada je i dobila nadimak “muza egzistencijalizma”.
Sredinom 1940-ih godina, romanopisac Remon Keno i filozof Žan-Pol Sartr napisali su pesme “Si tu t’imagines…” i “La Rue des Blancs-Manteaux”, koje su Žilijet Greko donele prvi uspeh u blistavoj karijeri.
Prekretnica u njenoj karijeru bila je susret sa Seržom Genzburom kasnih 1950-iz godina, tada mladog muzičara koji je reviktaizovao francusku popularnu muziku. Od 1959, sledećih pet godina pisao je pesme za nju, koje su bile opšte prihvaćene i cenjene.
Pevala je i pesme Žaka Prevera, Bertolda Brehta, Borisa Vijana, Fransoaz Sagan…
Bila je politički angažovana, posebno u vreme pobune i demonstracija 1968.
Posle duge veze sa američkim džez-trubačem Majlsom Dejvisom, Žilijet Greko je imala nekoliko brakova, sa glumcem Filipom Lemero, s kojim im ćerku, zatim sa takođe glumcem Mišelom Pikolijem i na kraju sa Žerarom Žuaneom, od 1988. do njegove smrti 2018.
Među njenim najpoznatijim šansonama su i “Parlez-moi d”amour”, “Paris Canaille”, “Accordeon” i “Je suis comme je suis”.
Žilijet Greko je 2015. održala oproštajnu turneju koju je nazvala “Merci” i koja je trajala godinu dana.
Glumila je u filmovima “Orfej” (1950) Žana Koktoa i “Dobar dan, tugo” (1958) Ota Premingera.
