Dana 14. februara 1991. godine u američkim bioskopima počeo je da se prikazuje film “Kad jaganjci utihnu”.
DA LI HANIBAL LEKTER STVARNO KAŽE “HELLO, KLARICE”… Mandela efekat je najveća psihološka zagonetka 21. veka
Nastao prema bestseleru Tomasa Harisa, ‘Kad jaganjci utihnu’ revitalizovao je žanr filma strave 1990-ih i popularizirao žanr psihološkog trilera, koji je malim i velikim ekranima dominirao čitavu deceniju.
Marta Stjuart otkrila: Ostavila sam Hopkinsa jer sam u njemu sve vreme videla Hanibala Lektera
Reditelj Džonatan Deme inteligentno je spojio ikonografiju klasičnih (gotičkih) horora s žanrom filma detekcije i tako stvorio jednog od najpoznatijih filmskih monstruma s ljudskim licem (i istančanim ukusom) – Hanibala Lektera. Film je bio veliki hit među publikom i kritikom, a postao je jednom od svega tri filma koji su osvojili Oskare za najbolji film, režiju, scenario i glavne glumce – Džodi Foster i Entonija Hopkinsa.
Entoni Hopkins i Hanibal Lekter – sličnosti i razlike
Na početku filma upoznajemo mladu kadetkinju Klaris Sterling koja se priključuje posebnom timu FBI biheviorista, koji pokušavaju da ulove opasnog serijskog uboicu Bufalo Blla. Kako bi mu ušla u trag, Starling će potražiti pomoć Hanibala Lektera, neverovatno inteligentnog psihijatra i psihopatu osuđenog jer je svoje žrtve ubio i pojeo. Ono što sledi je neizvesna igra nadmudrivanja, pri čemu ostaje nejasno pomaže li zaista Dr Lekter istrazi ili koristi situaciju za svoje mračne ciljeve.
Gledali ste, svakako… ali, valja ga pogledati ponovo, zar ne?
