Prateći pet mogućih životnih puteva i pet smrti jedne žene, čiji se životni vek proteže, ili ne uspeva da se protegne, tokom dvadesetog veka, maestralna Dženi Erpenbek otkriva mahinacije onoga što obično nazivamo “usudom”, onog neobjašnjivog i neodređenog, uzajamne isprepletenosti kulture i istorije, porodičnih i ličnih veza.
[accordion title=’Dženi Erpenbek’]
Dženi Erpenbek rođena je 1967. godine u Berlinu. Studirala je opersku produkciju i pozorište na Humbolt univerzitetu, kao i režiju na Muzičkoj akademiji, takođe u Berlinu. Učitelji su joj, pored ostalih, bili Verner Hercog i Hajner Miler. Godine 1995. radi kao asistent režije u Kući opere u Gracu, a od 1997. postavlja svoje produkcije. Posle toga započinje književnu karijeru romanom “Staro dete” (1999). Slede drama “Mačka ima sedam života” (2000), zbirka priča “Tričarije” (2001), novela “Knjiga reči” (2005), romani “Pohođenje” (2008), “Stvari koje nestaju” (2009) i “Noć bez svitanja” (2012). Knjige su joj prevedene na više od dvadeset jezika. Dobitnica je nagrada “Ingeborg Bahman” (2001), “Ledig Rovolt” (2002), GEDOK (2004), a za knjigu “Noć bez svitanja” dobila je cenjenu “Independent Foreign Fiction Prize” i jednu od najvećih književnih nagrada u Nemačkoj – “Hans Fallada prize”.[/accordion]
Erpenbekova nas vodi na putovanje kroz mnoge životne puteve koje bi mogao da sadrži jedan životni vek ‒ započevši ga u malom galicijskom gradu negde 1900. godine, a otisnuvši se u Beč, pa u Staljinovu Moskvu, da bi ga okončala u Berlinu današnjeg vremena. U preispitivanju uticaja političkog i ličnog, autorka daje tematski zamah jedinstvenom nemačkom narativu: toj večito živoj potrebi da se preispituje prošlost i uloga ove nacije u skorašnjoj istoriji.
– Majstorski… Noć bez svitanja upotpunjuje već impresivan opus Dženi Erpenbek. Njeno pisanje je moćno i poetski snažno, a pripovedanje vrlo fino iznijansirano. Erpenbekova ima da nam saopšti važne stvari, i čini to na predivan način – Independent on Sunday
