Na području bivše Jugoslavije stripovi su doživeli zlatno doba sedamdesetih i osamdesetih godina prošlog veka, a veliku popularnost uživali su sve do sredine 2000-ih.
Međutim, oni su se na našim prostorima pojavili mnogo ranije – još u Kraljevini Jugoslaviji, tridesetih godina prošlog veka. Taj dolazak pratila je urnebesna anegdota. Naime, Miki Maus, u to vreme preveden kao Mika Miš, bio je zabranjen – čime je Jugoslavija postala prva zemlja koja je cenzurisala Diznijeve stripove.
Guardian posvetio članak muzici u ex-YU… Ili zašto je Kendrik Lamar “pokrao” jugoslovensku grupu September
Cenzora je uzbunila epizoda “Mika i njegov dvojnik”, koja je podsetila na tadašnje političke događaje i tako izazvala podsmeh javnosti: u njoj stric postaje sve ljubomorniji na princa i dogovara da ga izda. U to vreme Jugoslavijom je vladao Pavle Karađorđević.
Ovu sličnost je primetio i Hubert D. Harison, tadašnji dopisnik Reutersa i NewYork Timesa iz Beograda. Posle ismevanja cenzure stripa (i cele situacije), bio je ni manje ni više nego – proteran iz zemlje.
Da postoji svetski dan cenzure, možda bi bio baš ovaj…
Alan Ford, verovatno najpopularniji strip na ovim prostorima, prvi put je objavljen u Jugoslaviji 1970. godine u genijalnom prevodu Nenada Briksija. Imao je i on problema sa cenzurom, ali ni izbliza kao nesrećni Miki Maus, a zanimljivo je da je samo u Italiji i kod nas imao odličan “prolaz”.
Izdavači su pokušavali da ga plasiraju na razna svetska tržišta, ali se izgleda takva vrsta humora primila samo kod nas. Po popularnosti su usledili Bonelijevi stripovi, koji danas takođe imaju kultni status.
Danas, prva izdanja Zagora ili Teksa Vilera na aukcijama idu i do hiljadu evra, ali samo ako su stripovi u savršenom stanju. Onaj ko ih je tada negde sačuvao danas može da se obogati.
