Izložba “Zagrljaj” Ivane Stanisavljević – Negić biće otvorena u ponedeljak, 18. marta u 19 časova u Galeriji opštine Vračar.
Posle velike izložbe porodice Stanisavljević, slika i skulptura tri generacije (deda Dragiša, sin Milan i unuka Ivana) u Galeriji RTS, ljubitelji umetnosti moći će da se u Galeriji opštine Vračar upoznaju sa radovima Ivane Stanisavljević- Negić.
– Izložba “Zagrljaj” ima višestruko značenje. Prihvatanje sebe samog sa svim vrlinama i manama kao i razmenu energije i saosećanje sa bliskim ljudima i ljudima uopšte – kaže umetnica Ivana Stanisavljević – Negić.
Njene slike i skulpture će vas sigurno prigrliti i učiniti vam se bliske i prisne. Na izložbi “Zagrljaj” biće izloženo tridesetak radova nastalih poslednjih godina – skulpture od drveta i slike kombinovane tehnike.
Izložba će biti otvorena u Galeriji opštine Vračar (Njegoševa 77, Beograd) do 25. marta.
Ivana Stanisavljević Negić rođena je u Beogradu 1977. godine. Živi i radi u Beogradu. Slikarstvom se bavi i izlaže od 2000. godine. Potomak je velikih vajara, dede Dragiše i oca Milana Stanisavljevića, pored čijih je crnih, hrastovih, monumentalnih figura (troglava, ptica, ljubavnika, svetaca…) odrasla i formirala svoj umetnički ukus.
Uprkos velikom uticaju dede i oca, uspela je da izgradi sopstveni izraz, dinamičnim odnosom prema tehnici, upotrebom različitih materijala, formi, koju neprestano ispituje. Njen dinamični, istraživački duh, urođena senzibilnost i želja za sopstvenim umetničkim otkrovenjem, izdvojiće čitav niz dela koja neosporno dokazuju da je Ivana, i te kako originalna i prepoznatljiva.
Ona je između tradicije i modernizma dvadesetog veka. Sa snažnom potrebom da se izrazi u dvodimenzionalnom prostoru slike. Organizuje svoje junake, prepliće stvarajuci nove forme, a one kao da su skupovi osećanja, želja, potreba. I skoro svi njeni junaci gledaju u nas iz njenog prostora, doživljenog i izmaštanog i jasno zovu gledaoce da čuju njihovu (njenu) priču.
Ivanine slike su odraz osetljivosti, osećajnosti žene stvaraoca kao lirski nežni princip i snage realizacije poput ratnice nad ravni slike koja nastaje. Ivana kao da po sliku putuje u prostor između, često blizu, a neretko daleko, bez jasnih putokaza, ali željna putovanja (traženja).
Izlaže od 2001. na grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Do sada je imala sedama samostalnih izložbi. Dobitnik je priznanja za izložena dela na međunarodnom bijenalu u Jagodini, 2003. godine. Član je ULUS-a od 2010. godine i ULUPUDS-a kao vajar od 2020. Njeni radovi nalaze se u muzejima i privatnim kolekcijama.
