Dom omladine Beograda predstavlja neke od najvažnijih stranica i najboljih albuma popularne muzičke istorije.
Veče posvećeno muzici kao važnom akteru društvenih promena i posebno revoluciji u međurasnim odnosima tokom sedamdesetih godina XX veka održače se večeras, 8. maja, od 18 lasova u Tribinskoj sali DOB-a i posvećeno je dvojici legendarnih muzičara – Eriku Bardonu i Gilu Skot-Heronu..
Eric Burdon Declares “War” (1970)
Kad se Erik Bardon, čuveni pevač klasične engleske rok postave The Animals preselio 1969. u Ameriku, u San Francisko, glavnom gradu svih hipika, upoznao je tada još nepoznatu funk postavu pod imenom War. Do kraja sledeće godine objaviće zajedno dva albuma od kojih se prvi smatra neprikosnovenim remek delom: Eric Burdon Declares “War” doneo je do tad još nečuveno ukrštanje belačkih i crnačkih muzičkih vizija.
Greh i beda u javnoj kući… Tramp se zamerio i legendi Animalsa Eriku Bardonu, ali on neće da ga tuži. Umesto toga, evo šta je uradio…
Sa jedne strane zatičemo Erica koji ovde zvuči kao najbolji beli bluz pevač svih vremena, a sa druge skupinu ljutih klupskih crnačkih svirača dok “kuvaju” neverovatan groove i ritmove, što naizgled neće nikad prestati. Rezultat je bilo pop-umetničko delo koje je po prvi put u istoriji demonstriralo belačko-crnačko bratstvo – zvuk ovog albuma bio je soundtrack za svet koji će tek doći, kao što to rečito pokazuje legendarno, revolucionarno čitanje klasika “Tobacco Road”.
Gil Scott-Heron “Pieces of a Man” (1971)
Pionirski rad iz sedamdesetih godina prošlog veka, američkog džez pesnika, pevača, muzičara i pisca, Gil Scott-Herona – dugo je bio poznat samo posvećenim poznavaocima istorije afroameričke scene. A onda je sa dolaskom hip hop kulture, njegovo originalno stvaralaštvo dobilo novi smisao velike preteče – album “Pieces of a Man”, odjednom je viđen kao „prvi rap album“, paralelno sa snimcima grupe Last Poets. Ali dok su oni insistirali isključivo na radikalnim rečima izgovorenim preko svedenih ritmova, Gil se oslanjao na plemenito nasleđe pesnika beat poezije, kombinujući svoje rečitative uz džeziranu instrumentalnu pratnju sa snažnim soul pevanjem, kreirajući novu umetnost.
Gorući socijalni angažman bio je ono što ga je odvajalo od ogromnog dela tadašnje produkcije crnačkih autora, i verovatan razlog njegove stalne zanemarenosti od strane mainstream medija. Rasizam nikad ne spava… dovoljno da čujete najčuveniju, udarnu numeru sa ove ploče – „The Revolution Will Not Be Televised“, pa da vam bude jasno koliko je ovaj uticajni autor ostao aktuelan do današnjih vremena
Ploče donose Žikica Simić i Dragan Ambrozić
Ciklusom razgovora pod imenom zlatne godine želimo da ponudimo jedno novo moguće tumačenje najvažnijih autorskih dometa popularne kulture, a posebno popularne muzike XX veka. Činjenica da ova oblast nije pokrivena akademskim istraživanjima u našoj sredini, daje sasvim dovoljan razlog da uložimo napor i uz pomoć uglednih domaćih stručnjaka mapiramo ovu oblast, vrednujući je na način koji podstiče autentično ovdašnje razmišljanje o pomenutim fenomenima. Metod rada će nam biti dijaloški, te ćemo kroz razgovor stručnjaka i potom uključenje publike, uz slušanje muzike sa najboljih albuma rok i pop muzike, dolaziti do zaključaka koji smeštaju određena kapitalna umetnička dela iz oblasti popularne muzike na njihovo istorijsko mesto.
