Na 32. izdanju Festivala evropskog filma Palić, koje će biti održano od 19. do 25. na Paliću i u Subotici, tradicionalno će biti dodeljene nagrade “Aleksandar Lifka” za izuzetan doprinos evropskoj kinematografiji.
Ovogodišnji dobitnici prestižnog priznanja su ukrajinski reditelj Sergej Loznica u kategoriji inostranih stvaralaca i glumac Svetozar Cvetković u kategoriji domaćih stvaralaca.
Nagrade će biti lično uručene laureatima – Sergeju Loznici na svečanom otvaranju festivala 19. jula, a Svetozaru Cvetkoviću 20. jula, na Letnjoj pozornici na Paliću.
Sergej Loznica rođen je 1964. godine u gradu Baranoviči (SSSR, danas Belorusija), a odrastao je u Kijevu u Ukrajini. Diplomirao je primenjenu matematiku 1987. godine na Kijevskom politehničkom institutu. Od 1987. do 1991. radio je kao naučnik u Kijevskom institutu za kibernetiku, specijalizujući se za istraživanje veštačke inteligencije.
Godine 1997. završio je studije na Državnom institutu za kinematografiju (VGIK) u Moskvi. Sergej Loznica se bavi filmom od 1996. godine, a do sada je režirao 28 dokumentarnih filmova koji su osvojili brojne nagrade, kao i pet igranih filmova.
Njegov dugometražni igrani debi, film “Moja radost“ (2010), premijerno je prikazan u glavnoj konkurenciji festivala u Kanu. Njegovi filmovi, i igrani i dokumentarni, nagrađivani su najznačajnijim priznanjima, među kojima je FIPRESCI nagrada na Kanskom festivalu za film “U magli“ 2012. godine, nagradu za najboljeg reditelja u programu Izvestan pogled u Kanu za igrani film “Donbas“ 2018. godine.
Specijalnu nagradu žirija u okviru priznanja L’Oeil d’Or u Kanu za film “Babin Jar. Kontekst“ 2021, kao i IDFA nagradu za najbolji film za “Gospodin Landsbergis“ iste godine, pored brojnih drugih međunarodnih priznanja.
Godine 2013. Sergej Loznica osnovao je producentsku kuću ATOMS & VOID. Od 2001. godine živi u Evropi i nastavlja da radi na dokumentarnim i igranim projektima.
Svetozar Cvetković (1958) diplomirao je 1980. godine glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu u klasi prof. Ognjenke Milićević. Godine 1981. priključio se ansamblu pozorišta Atelje 212 gde je bio do oktobra 2023. zaposlen kao glumac.
U pozorištu Atelje 212 kao i drugim scenama u zemlji ostvario je preko 70 značajnih uloga u modernom pozorišnom repetoaru sa najznačajnijim rediteljima domaće pozorišne scene. Igrao je u više od 100 dugometražnih filmova, TV serija, TV drama, koje su uglavnom producirane u bivšoj Jugoslaviji i Srbiji, dok su neke rađene u inostranstvu.
Radio je sa filmskim rediteljima koji su bitno uticali na profil jugoslovenske kinematografije: Dušan Makavejev (“Montenegro“, “Manifesto”, “Gorila se kupa u podne”), Živojin Pavlović (“Na putu za Katangu”, “Zadah tela”, “Dezerter”, “Država mrtvih”), Stole Popov (“Srećna Nova 49”, “Tetoviranje”), Goran Paskaljević (“Vreme čuda”, “Tango Argentino”) , Miša Radivojević (”Ni na nebu ni na zemlji”, “Buđenje iz mrtvih”, “Odbačen”, “Kako su me ukrali Nemci”), Aleksandar Petković (“Hajduk”), Goran Marković (“Turneja”, “Falsifikator”, “Mnoštvo i manjina”, “Delirijum tremens”) kao i sa nekim značajnim svetskim autorima i autorima iz tzv. okruženja – Franko Rosi (“Quo Vadis?”), Enki Bilal (“Bunker Palace Hotel”, “Tykho Moon”), Goran Rebić (“„Donau, Dunaj, Duna, Dunav, Dunarea”), Srđan Vuletić (“Ljeto u zlatnoj dolini”), Dimitri de Klerk (“You go to my head”).
Za svoj glumački rad na filmu dobio je najviša priznanja u domaćoj kinematografiji u na festivalima u Nišu, Sopotu, Novom Sadu. Dobio je nagradu, Grand Prix za najboljeg glumca na festivalu u Magdeburgu za film “Gorila se kupa u podne” 1994. kao i nagradu Critics choice Award za najboljeg glumca u Hjustonu za film “You go to my head” 2017. godine.
Dobitnik je “Sterijine nagrade za životno delo” 2025. u Novom Sadu kao i nagrade Pavle Vujisić za celokupni doprinos glumačkoj umetnosti 2024 u Nišu. Član je EFA – Evropske Filmske Akademije.
