Režiser Vilijam Fridkin, najpoznatiji po Oskarom nagrađenom filmu “Francuska veza” i blokbasteru “Egzorcist”, preminuo je u danas u Los Anđelesu u 87. godini.
Njegovu smrt potvrdio je dekan Univerziteta Čapmen Stiven Galovej, prijatelj Fridkinove supruge Šeri Lensing.
Njegov poslednji film “Pobuna Kejn na vojnom sudu” sa Kiferom Saterlendom u glavnoj ulozi biće premijerno prikazan na Venecijanskom filmskom festivalu.
Još 70-ih dospeo na A-listu. Zajedno sa Piterom Bogdanovičem, Frensisom Fordom Kopolom i Halom Ešbijem, Fridkin je 1970-ih dospeo na A-listu, deo nove generacije živopisnih filmskih stvaralaca koji preuzimaju rizik. Kombinujući svoje iskustvo na televiziji, posebno u dokumentarnom filmu, sa najsavremenijim stilom montaže, Fridkin je uneo veliku energiju u žanrove horora i policijskih trilera za koje se specijalizovao.
Fridkin je rođen u Čikagu, državi Ilinois. Njegovi roditelji Rahilja i Luj Fridkin, bili su jevrejski imigranti iz Ruske Imperije. Njegova familija je pobegla iz zemlje zbog progona jevreja 1903. godine. Njegov otac bio je poluprofesionalni softbol igrač i trgovac, a Vilijam je svoju majku, koja je inače medicinska sestra, nazivao ‘sveticom’.
Od malena ga je interesovala kinematografija, a filmovi koji su imali uticaja na njegov kasniji filmski rad između ostalog su francuski film “Zlobnici”, “Nadnica za strah”, “Psiho” (koji je gledao više puta) i film koji je imao najveći uticaj na njega “Građanin Kejn”.
Televizijski dokumentarni programi, poput “Žetve srama” iz 1960. godine, takođe su bili važni činioci koji su oblikovali njegov kasniji rad.
Kada je diplomirao sa 16 godina odmah se zaposlio na televiziji u odseku za primanje pošte kao poštanski službenik.
Rediteljsku karijeru započeo je sa 18. godina, režirajući televizijske emisije uživo i dokumentarce. Radeći na televiziji u Čikagu, 1962. godine režirao je film o Polu Krampu, zatvoreniku koji je trebalo da bude pogubljen na električnoj stolici.
Za tu režiju, “Narod protiv Pola Krampa” (radio je na njemu sa Bilom Batleromom) osvojio je nagradu na međunarodnom festivalu u San Francisku i doprineo je da se preinači smrtna kazna Pola Krampa. Ovaj uspeh pomogao je Fridkinu da započne rad sa producentom Dejvidom L. Vulperom.
