Ivan Piko Stančić, jugoslovenski i hrvatski muzičar, producent i akademski slikar, preminuo je u 71. godini posle teške bolesti.
Ivan “Piko” Stančić je poznati muzičar, producent i akademski slikar, rođen 4. jula 1953. godine u Dalju”.
Muzičku karijeru započeo je kao tinejdžer, svirajući bubnjeve i gitaru u školskim bendovima, a već sa 15 godina je nastupao profesionalno.
Piko Stančić se na sceni pojavljuje 1970. kao član grupe Ab ovo čiji članovi se naredne godine priključuju Dragi Mlinarecu i njegovoj Grupi 220, a s njenim liderom snima i njegove prve solističke albume.
Nedugo posle raspada Grupe 220, Piko se pridružuje grupi Time, te potom Parnom valjku na turnejama, a 1979. počinje da svira sa Filmom, sa kojim je snimio albume “Film u Kulušiću” (potpisan kao Piko Del Bimbo) i “Zona sumraka” (pod pseudonimom Đes-Ba), a u to vreme sve intenzivnije se posvećuje grafičkom dizajnu (i u karijeri je kreirao brojne zanimljive omote domaćih rock albuma), kao i aranžiranju i produkciji.
Upravo kao producent odigrao je izuzetno značajnu ulogu u kreiranju novovalne rock scene, radeći na albumima Filma, Psihomodo popa, Idola, Električnog orgazma, Prljavog kazališta…
Pored sviranja, Stančić je bio i veoma aktivan kao muzički producent i aranžer. Radio je na albumima brojnih umetnika, uključujući Bijelo dugme, Psihomodo pop, Đavole, Idole i druge. Njegov rad je obeležen muzičkim inovacijama i doprineo je razvoju rok muzike na prostoru bivše Jugoslavije.
Osim muzike, Piko Stančić je i akademski slikar, diplomirao je na Likovnoj akademiji, nastavljajući umetničku tradiciju svog oca, poznatog slikara Miljenka Stančića. Izlagao je na brojnim izložbama i poznat je po originalnom slikarskom izrazu.
Tokom karijere dobio je više priznanja, među kojima je i nagrada Porin za grafički dizajn, kao i nagrada “Crni mačak” za životno delo. Poslednjih godina se retko pojavlivao u javnosti, ali povremeno je učestvovao u muzičkim projektima i intervjuima.
Njegov rad ostavio je dubok trag u kulturi i muzici regiona.
