Knjiga “Poslednja stanica Beograd” volšebni je brevijar polemičko-esejističkih tekstova na temu duhovne, moralne i arhitektonsko-urbanističke razgradnje Beograda devedesetih godina minulog veka koje je Bojan Bosiljčić, iz nedelje u nedelju, kazivao u “Metropolisu”, jednom od najdugovečnijih srpskih televizijskih kulturnih magazina.
Napori u okviru ciklusa ovih eseja bili su upravljeni ka Beogradu kao težišnoj tački u koju su se slivale sve negativne sile sveta: migracije, divlja gradnja, opšte srozavanje morala i svih etičkih normi. Taj vavilonski atribut, pored elementarne težine običnog života, Beogradu je dao kosmičku dimenziju postojanja i stavio ga u red sa svim mitskim i stvarnim gradovima u kojima se, bilo kad u istoriji, prevrtala sudbina naočigled njegovih stanovnika…
Onima koji su “Poslednju stanicu Beograd” gledali autor ovom knjigom nudi mogućnost rekapitulacije, a čitaocima koji nisu ni bili rođeni tada, a u međuvremenu ih je privukao neodoljivi šarm Beograda, nudi direktan uvid u blisku istoriju njihovog grada, koja je bolela, koja nije praštala, a koju smo morali da odživimo.
Tekstovi objedinjeni u ovoj knjizi bruje u istom tembru velegradske elegije za vrednostima i eteričnim osećanjem gradskosti koje smo, u naletu devedesetih, izgubili..
