Jedinstveni filmsko – muzički horor festival, pod nazivom Slaughter, održan je treći put, tokom tri nezaboravna julska dana (i noći) u Doljevcu, u nestvarnom prostoru fabričkog kruga bivše klanice.
U skladu sa tim, najbolji film na ovom festivalu nagrađuje se Zlatnom Macolom, što je asocijacija na radni alat doljevačke klanice, osnovane daleke 1952. godine.
Evo kako je ove godine bilo uz horore i heavy-metal:
Prvi dan
Oko hiljadu poklonika hevi metal zvuka i filmova strave i užasa prošlo je prve večeri kroz prostore nekadašnje klanice u Doljevcu gde su na dve nezavisne bine održana četiri koncerta i na četiri bioskopska platna prikazana ukupno osam filmskih ostvarenja.
Na samom početku prve večeri trećeg Slaughter festivala upriličena je ceremonija u glavnoj festivalskoj hali gde je nakon obraćanja Romena Rola, filmskog radnika iz Luksemburga i predsednika žirija festivala, premijerno prikazan film “Supstanca” ovenčan nagradom na Kanskom festivalu i sa poznatom Demi Mur u glavnoj ulozi.
Filmski kritičar Dejan Šapić za poznati srpski portal je u svom tekstu, nakon gledanja ovog filma, istakao da je Dejan Ognjanović, umetnički direktor Slaughter festivala, napravio odličan posao što je prvi izvukao ovaj film za regionalnu premijeru jer prva sledeća projekcija u okruženju biće kasnije na Pulskom festivalu.
Publika je slušala kruševački Ludwig Ludwig, Erin & The Elementals, Kolac, Senshi i gledala pored filma “Supstanca” i filmove “Titan”, “Amelijina deca”, “Čudovište”, “1978: Tinejdžerski noćni provod”, ali i kultno ostvarenje Dejvida Linča film “Glava za brisanje”, kao i dva kratkometražna ostvarenja iz konkurencije za nagradu “Zlatna macola”.
Drugi dan
“Vatro hodaj sa mnom”, stoji uz naslov poznatog filma Dejvida Linča, koji je druge večeri Slaughter festivala za sladokusce ponovo prikazan na bioskopskom platnu, a kao da se ta “vatra” odnekud preselila širom prostora nekadašnje klanice gde je sve, uprkos stravi i užasu, odisalo pravom toplinom, ali ne onom izazvanom letnjom žegom, nego sjajnom i pozitivnom atmosferom.
Program drugog dana festivala otpočeo je tribinom “horor u video klubovima” koja je održana u Nišu, a nastavljen u Doljevcu u večernjim satima projekcijama filma “Videoteka” i još desetak ostvarenja, računajući i prvu reprizu filma “Supstanca”.
Muzički program večeri otvorio je novosadski bend nothern revival, a zatim su nastupali gosti iz Bugarske – bend Form Of Existence, niški prekaljeni sastav Gospodin Pinokio i na samom kraju gosti iz Finske – bend Doom Runner.
Zadovoljstvo i publike i izvođača, uz pozive na bis, značilo je samo jedno – a šta ćemo danas kad se sve bude završilo jer smo se taman navikli na lepo?!
Izgleda da je taj srednjišnji dan u trodnevnom festivalu prirodno “osuđen” na to da očekivanja budu na vrhuncu kao i zadovoljstvo, međutim “osuđen” je i na najnovije empirijske dokaze da sve što je lepo ima kraj.
Treći dan
Poslednjeg dana festivala, prema izboru žirija, koji je ove godine radio u sastavu Romen Rol, predsednik i članova Luka Bursać i Arpad Slančik, dobitnik treće Zlatne macole (2024) za najbolji dugometražni horor film jeste film “Supstanca”, rediteljke Korali Faržea.
Isti žiri proglasio je i dobitnika Zlatne macole za najbolji srpski kratkometražni horor film, a to je “Mijazma”, reditelja Petra Tkaleca.
Obrazloženja:
1. “Supstanca” rediteljke Korali Faržea nagrađuje se za hrabrost pristupa, originalnost u reimaginaciji velikih klasika telesnog horora, i zbog uspelog i smelog rušenja barijera između tzv. festivalskog i žanrovskog filma.
2. “Mijazma”, reditelja Petra Tkaleca, kratki je film koji pleni jakim vizuelnim ugođajem, kvalitetnom fotografijom i originalnim preokretom u temi gde sin daje život za onu koja mu je život dala.
Žiri je takođe objavio Posebnu pohvalu (Special mention) filmu “Bunar” Federika Zampaljonea, kao žestokom i brutalnom hororu koji nas podseća na zlatne dane italijanskog horor filma.
Ceremonija dodela nagrada priređena je na prostoru bioskopa Water Movie Screen, nakon čega je prikazan pobednički film “Supstanca”
Pred publikom se poslednje večeri našlo još nekoliko filmskih ostvarenja, ali sadržaj poslednje večeri ponajbolje su upotpunili bendovi koji su se jedan za drugim smenjivali na jednom od dva doljevačka stejdža, dok nije stigao na red nastup gostiju iz Finske – benda Throat, koji je u velikoj završnici predstavio svoj melodičan i mračan zvučni opus koji je publika svom snagom upijala u sebe da zapamti.
Poseban kuriozitet predstavlja podatak da je bubnjar finskog benda Dome Runner, inspirisan atmosferom na festivalu, naslikao mural na više od pedeset kvadratnih metara na zidu klanice nasuprot stejdžu gde je nastupao.
Kad se podvuče crta
Podvlačeći crtu, tokom tri dana festivala, kroz prostor nekadašnje doljevačke klanice prošlo je nekoliko hiljada posetilaca. Bačeno je novo svetlo na prostor Korvingrada gde je priređena ceremonija otvaranja festivala. I u najboljem izdanju do sada, Slaughter je sa znakom skulptura Arpada Slančika, koje su pobrale svo oduševljenje posetilaca, dosegao svojevrstan vrhunac čije prevazilaženje u budućnosti može samo da označava dalji rast ove jednstvene priče sa juga Srbije.
Nastup dvanaest bendova, plus muzičko-scenski performans na otvaranju i projekcija trideset filmova najnovije ili novije produkcije bili su takvi da bi se i budžetima mnogo veći festivali samo ponosili.
Sledeći susret zakazan je za jul 2025. godine. Do tada – očekujte snimke svih nastupa, premijeru dokumentarnog materijala koji je nastajao ove godine i kritike filmova koje ste, zapamtite, gledali premijerno u Doljevcu, a koji će u narednim danima tek osvajati publiku širom sveta.
Slaughter festival je održan pod pokroviteljstvom Opštine Doljevac, Ministarstava kulture i Kabineta ministra za razvoj nedovoljno razvijenih opština.
